Blogumda dil serüvenimizin son bölümüne geldik, ve ben bu hafta biraz da en içinde olduğumuz fakat hakkında çok fazla bilgi sahibi olmadığımız Kıbrıs Türkçe'sini yazmak istedim. Kıbrıs Türkçesi, tabi ki Türkiye Türkçe'sinden ayrı bir dil değil, Türkiye Türkçe'sinin Kıbrıs ağzıdır. Kıbrıs Türkçesi, genellikle 250 bin ile 350 bin kişilik yerel Kıbrıs halkı tarafından konuşulur. Yazı dili olarak Türkiye Türkçe'sini kullanan Kıbrıs Türkçe'sinin kendine özgü bir yazı dili yoktur.
Kıbrıs Türkçe'si de bir ağız olduğu için yörelere göre bazı farklılıklar olabilir sesletim olarak, örneğin Karpaz yöresi gibi. Kıbrıs ağzındaki dil bilgisi ve kelime yapısında, coğrafi özelliklerden dolayı bilinenin aksine İngilizce'den değil, Rumcadan etkilenmeler görülür.
Türkiye Türkçesindeki bazı sesler Kıbrıs Türkçesinde farklılıklar gösterir, örneğin 's' harfinin 'z' harfi olarak sesletilmesi gibi. Ama Kıbrıs Türkçesinin en belirgin özelliği olarak iki özellik söyleyebilirim, birincisi şimdiki zaman kipi yerine geniş zaman kipinin kullanılması, ikincisi ise soru eklerinin kullanılmamasıdır. Tabi bir de kelimelerin sonuna küçültme eklerinin getirilmesini unutmamak lazım :) Kıbrıs Türkçesi ile ilgili ilk bilimsel diyebileceğimiz çalışmalar Türkolog Hasan Eren Cicioğlu tarafından 1963 yılında yapılmıştır.
Ben Kıbrıs Türkçesiyle tanışalı 3 yıl oldu, ama tabi ki henüz bir Kıbrıslı gibi onların ağzıyla konuşamıyorum, bunu zaten bu kadar kısa sürede yapmak da çok kolay değil :) Ama günlük hayatta okulda, çarşıda, yemek yerken, yolculuk esnasında, ve en önemlisi Kıbrıslı arkadaşlarımdan duyarak tecrübe ettiğim kelimelerden birkaç örnek yazmak istiyorum.
çember: dönel kavşak
bulli: tavuk
gabira: kızarmış ekmek
gırmızılık: ruj
çakizdez: yeşil zeytin
Blog yazılarımın da Kıbrıs Türkçesiyle son vermek istiyorum, bu kısa süreli dil serüveninde tam bir dünya turu yapmış olduk ve benim için gerçekten çok zevkliydi. Belki başka konular ve yazılarla başka yayımlarla tekrar görüşürüz, şimdilik benden bu kadar. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder